Έχω προσκληθεί να γράψω για την παραγωγή, την επιμελητεία και τη μεταφορά κοκαΐνης, ιδιαίτερα το Γραφείο Ναρκωτικών και Εγκλήματος του ΟΗΕ μόλις εκτιμήθηκε ότι το φάρμακο βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο παραγωγής από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία.
«Ο λαθρέμπορος είναι ένα άτομο που… θα ήταν από κάθε άποψη εξαιρετικός πολίτης, αν οι νόμοι της χώρας του δεν το είχαν καταστήσει έγκλημα που η φύση ποτέ δεν ήθελε να είναι τέτοιο». Adam Smith, διάσημος οικονομολόγος
Δεν είμαι ακαδημαϊκός, ούτε επίσημος ερευνητής. Ωστόσο, για τέσσερις δεκαετίες, μελετούσα με ενθουσιασμό τις μεθόδους και τις διαδρομές που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά της κοκαΐνης από την πηγή στην αγορά.
Εξέτασα επίσης εν συντομία μια μελέτη σε πρώτο πρόσωπο για τις φυλακές σε τρεις ηπείρους. Η κοκαΐνη ήταν άμεσα διαθέσιμη σε όλα. Αν δεν μπορούν να το κρατήσουν έξω από τις φυλακές, τι πιθανότητες υπάρχουν να το εξαλείψουν σε μια ελεύθερη κοινωνία;
Δεδομένης της προηγούμενης «εμπειρίας» μου, σκέφτηκα ότι θα ήταν διασκεδαστικό για μένα να σας ταξιδέψω στο φανταστικό ταξίδι του λαθρεμπορίου κοκαΐνης σε όλο τον κόσμο. Θα μας μαζέψω μαζί με αυτόν τον ακριβό θησαυρό.
Πριν ξεκινήσουμε, θέλω να το ξεκαθαρίσω: δεν σκάω κανέναν. Αυτές είναι μέθοδοι γνωστές από τις υπηρεσίες επιβολής ναρκωτικών. αν τα τελωνεία είχαν μια εβδομάδα για να εξετάσουν κάθε εμπορευματοκιβώτιο που έφτανε, θα το έβρισκαν το μεγαλύτερο μέρος του. Αν ήταν τόσο λεπτομερείς και σχολαστικοί, το διεθνές εμπόριο της κοκαΐνης θα κατέρρεε και ο κόσμος θα επέστρεφε στον Μεσαίωνα. Ωστόσο, πιστεύω ότι ακόμη και τότε, έξυπνοι και αποφασισμένοι λαθρέμποροι θα παρέδιδαν κοκαΐνη με ιστιοπλοϊκό, ψαροκάικο, αυτοσχέδια υποβρύχια και εκατό άλλες μεθόδους, και για υψηλότερες ανταμοιβές.
Το ταξίδι μας ξεκινά από το Νότιο Ημισφαίριο.
Durban, Νότια Αφρική
Ένας τόνος «υλικού» φτάνει με ψαρόβαρκα, μετά από μια σύντομη συνάντηση με το μητρικό πλοίο τριάντα μίλια στη θάλασσα. Παραγγείλαμε αυτήν την αποστολή από τη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας, ενώ βρισκόμασταν εκεί έξω σε διακοπές στην Καραϊβική. Η κόλα μας, ωστόσο, θα μπορούσε να είχε παρασκευαστεί και αποσταλεί από οπουδήποτε: Alta Mira στο νότιο Μεξικό, μέχρι την Punta del Este στην Αργεντινή. Ακόμη και το Puerto Villeta σε μεσόγεια πλοία της Παραγουάης μεταφέρει απευθείας στην Ευρώπη.
Για αυτό το ταξίδι, επιλέξαμε να προσλάβουμε τρεις τεχνικούς, που προτείνει ο προμηθευτής μας, για να καμουφλάρουν την αποστολή μας στο Durban. Οι αρχές στην Ευρώπη αναζητούν μόνο περίπου το 10% των εμπορευματοκιβωτίων που προέρχονται από λιμάνια της Νότιας Αμερικής και της Καραϊβικής. Από τη Νότια Αφρική, μόνο 2%. Πριν καν ξεκινήσουμε το ταξίδι μας, μόλις βελτιώσαμε τις πιθανότητες επιτυχίας μας κατά 500%.
Προορισμός: Αμβέρσα
Αρχικά αραιώνουμε 500 κιλά σε απεσταγμένο νερό και αλκοόλ, μεταγγίζοντάς το σε μπουκάλια κόκκινου και λευκού κρασιού. Το πίσω μέρος του δοχείου περιέχει επτακόσιες θήκες εμφιαλωμένου κρασιού. Ένας στους έξι είναι υγρή κοκαΐνη.
Για το μάρκετινγκ στο σημείο πώλησης, δημιουργήσαμε μισή παλέτα αφισών χωρίς περιγραφή, σε κάρτα εμποτισμένη με προϊόν, άλλη μια κιλά 50.
Πάνω από αυτά στοιβάζονται 480 διαφημιστικές καράφες, συσκευασμένες σε δεκάδες. Οι τριγωνικές καράφες έχουν βαθιές διαφανείς γυάλινες βάσεις. Γεμίσαμε με κοκαΐνη, θερμαινόμενη στους 186 βαθμούς, εγχύαμε το διαυγές υγρό στις κοίλες βάσεις. Μόλις το διαφανές κοκ στερεοποιηθεί, τώρα είναι σφραγισμένο. 120 κιλά . υπάρχει
Υπάρχουν δέκα σύγχρονες ανακυκλωμένες πλαστικές παλέτες – θέλουμε να σώσουμε τον πλανήτη, φυσικά! Καθένα από αυτά έχει εμπλουτιστεί με επτά κιλά κοκαΐνης. Αλλο κιλά 70. Όπως λέει η παροιμία για την ανακύκλωση, «κάθε λίγο βοηθάει».
Μπροστά από όλη αυτή την αποστολή είναι ένα Flexitank 24,000 λίτρων (ένα εύκαμπτο δοχείο PVC που χρησιμοποιείται για τη μεταφορά υγρών όπως απορρυπαντικό ή λάδι μέσα σε δοχεία αποστολής). Αν αισθανόμασταν άπληστοι, θα μπορούσαμε να ρίξουμε 20 τόνους εκεί μεταμφιεσμένους ως κορυφαίας ποιότητας Νοτιοαφρικανικό ελαιόλαδο.
Αντίθετα, ρίχνουμε μόνο 100 λίτρα κορεσμένης υγρής κοκαΐνης, δημιουργώντας ένα λεπτό στρώμα που κάθεται ακριβώς στο κάτω μέρος κάτω από το λάδι. Εάν οι συνοριακές δυνάμεις αναζητήσουν τον πυθμένα με μεταλλικούς ανιχνευτές, η τριβή με το λάδι θα αφαιρέσει τον οπτάνθρακα με βάση το νερό καθώς αφαιρείται ο καθετήρας. 80 κιλά ακόμα.
Προστατεύουμε το γιγάντιο στρώμα νερού του flexitank μας από φθορά με ένα λαστιχένιο φύλλο αναμεμειγμένο με ένα άλλο γενναιόδωρο κιλά 180.
Η δουλειά έγινε! Τα σκυλιά δεν θα το μυρίσουν, οι μπατονέτες δεν θα το δείξουν και οι ακτινογραφίες δεν θα το μυρίσουν.
Άγνωστο σε εμάς, στις αποβάθρες του Durban, ενώ περιμένουμε τη φόρτωση, ένας ύποπτος τελωνειακός έρχεται προς το κοντέινερ μας. Πριν το ανοίξει, κοιτάζει γύρω του για να βεβαιωθεί ότι είναι απαρατήρητος. Κάτω από το παλτό του, βγάζει μια πάνινη τσάντα που κρατά 20 τούβλα του Τσάρλι. Το πετάει αμέσως στο δοχείο. Κλείνοντας τις πόρτες, σφίγγει μια επίσημη σφραγίδα, επιβεβαιώνοντας ότι κανείς δεν έχει παραβιάσει το δοχείο. Στην Αμβέρσα, η διαδικασία θα αντιστραφεί.
Η μακροχρόνια προετοιμασία μας έχει προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι το τέταρτο εμπορευματοκιβώτιο που στείλαμε τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες από το Durban στην Αμβέρσα, συσκευασμένο παρόμοιο αλλά χωρίς οπτάνθρακα. Χάρη σε αυτό, η αποστολή φέρει ετικέτα χαμηλού κινδύνου από τα τελωνεία της Νότιας Αφρικής. Το πιο πρόσφατο, βελτιωμένο εμπορευματοκιβώτιο μας, είναι πλέον έτοιμο να περάσει από το τελωνείο χωρίς δυσκολίες.
Κίνητρα
Ο κύριος λόγος για τον οποίο θα περάσαμε όλο αυτό τον κόπο είναι βασικός: τα χρήματα.
Στην Κολομβία, το κόστος ανά κιλό κοκαΐνης είναι περίπου 1,200 δολάρια και στη συνέχεια 6,000 δολάρια το κιλό για παράδοση στο αλιευτικό σκάφος στη Νότια Αφρική. Η αρχική μας επένδυση ήταν 7.2 εκατομμύρια δολάρια για τον τόνο οπτάνθρακα, συν 150,000 δολάρια σε κρασί, λάδι και έξοδα μεταφοράς. Επιπλέον 150,000 $ ξοδεύτηκαν καλά για τεχνικούς να μετατρέψουν το κοκ στο Durban. διπλάσιο αυτού του κόστους στην Ευρώπη για να αντιστραφεί η διαδικασία. Στην Αμβέρσα, η χονδρική αξία για τον τόνο είναι 23 εκατομμύρια δολάρια, αν και στείλαμε έναν τόνο, θα χάσουμε περίπου το 6% κατά την επεξεργασία του υγρού και του εμποτισμένου ξανά σε σκόνη. Αφήνοντας μας ένα καθαρό κέρδος περίπου 13.5 εκατομμυρίων δολαρίων ανά εμπορευματοκιβώτιο αποστολής.
Πώς χρηματοδοτήθηκε όλο αυτό; Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ενώ ήμασταν απασχολημένοι με τη δημιουργία του πεντακάθαρου ρεκόρ αποστολής μας, στέλναμε 3 κούριερ κάθε δύο μήνες με αεροπλάνο στο Σίδνεϊ. Το καθένα μεταφέρει τρία κιλά νοτιοαφρικανικού αφορολόγητου ελαιόλαδου και κρασιού. Έχουμε έναν άνθρωπο στο αφορολόγητο που τους παίρνει σφραγισμένες σακούλες με κατάλληλες αποδείξεις. Κάθε courier μας βγάζει μισό εκατομμύριο δολάρια ανά ταξίδι.
Είναι εύκολο να αναπτυχθείς γρήγορα σε αυτήν την επιχείρηση. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να είχαμε δεχτεί την προσφορά των προμηθευτών μας να πληρώσουμε μόλις 500 κιλά προκαταβολικά, λαμβάνοντας 300 περισσότερα με πίστωση, επιτρέποντάς τους να βάλουν διακόσια «on». Αυτό είναι ένα κοινό αίτημα από τους προμηθευτές: σε αντάλλαγμα για την κοινή χρήση μέρους μιας αποστολής, οι λαθρέμποροι λαμβάνουν ένα πιστωτικό όριο για να διασφαλιστεί ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν επιχειρήσεις. Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσαμε να λάβουμε πίστωση για 300 κιλά και να κερδίσουμε από την πώληση 200 κιλών. Αυτό θα μείωνε στο μισό τον κίνδυνο, αλλά θα μας κόστιζε επίσης το ένα τρίτο του καθαρού κέρδους μας.
Το μέλλον
Με περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια αποστολής ετησίως μόνο στην Αμβέρσα, είναι προφανές ότι αυτή η απείρως αναπαραγόμενη μέθοδος εμπορίας θα επέτρεπε σε χιλιάδες τόνους να εισέλθουν στην Ευρώπη. Η απαγόρευση προφανώς δεν λειτουργεί: είναι ευκολότερο από ποτέ να εισέλθει κανείς λαθραία και να επωφεληθεί από αυτό το φάρμακο στη Δύση. ενώ οι χώρες της Αμερικής φέρουν το κύριο βάρος των βίαιων συνεπειών του πολέμου των ναρκωτικών, ο οποίος σκοτώνει χιλιάδες σε ολόκληρη την ήπειρο (συμπεριλαμβανομένων 26,000 στο Μεξικό μόλις πέρυσι, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές).
Όχι μόνο η απαγόρευση καταστρέφει χώρες του Νότου, αλλά και τα προγράμματα εξάλειψης δεν είναι ούτε αποτελεσματικά ούτε υποστηρίζεται σωστά σε περιοχές καλλιέργειας κόκας. Οι διακινητές πληρώνουν καλύτερα από την κυβέρνηση. Και μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή όποτε χρειαστεί.
