Surowe i arbitralne kary za przestępstwa narkotykowe na Malcie są nadal stosowane – a być może nawet nasiliły się – od czasu wprowadzenia przepisów mających na celu ograniczenie kryminalizacji używania narkotyków.
W kwietniu 2015 r. rząd Malty uchwalił wprowadzenie tzw Ustawa o uzależnieniach od narkotyków, nazywana „ustawą o leczeniu, a nie o uwięzieniu”, weszła w życie. Ustawa zniosła możliwość ścigania karnego za posiadanie „niewielkich ilości zabronionych narkotyków na własny użytek” oraz mandat że w zamian otrzymają grzywnę. The prawodawstwo stwierdza również, że „osoba uznana za winną uprawy… jednej rośliny [konopii]… nie podlega obowiązkowej karze pozbawienia wolności”.
Chociaż ustawa wydawała się oznaczać postępowy ruch w polityce narkotykowej kraju śródziemnomorskiego, konsekwencje jej wdrożenia sugerują coś innego.
Przed wejściem w życie ustawy osoby przyłapane na posiadaniu określonej ilości narkotyków niekoniecznie musiałyby płacić grzywnę – często groził im dozór kuratorski. Chociaż wyrok skazujący i nakaz zawieszenia w zawieszeniu nie sprzyjają prozdrowotnej polityce antynarkotykowej, grzywna może prowadzić do wielu nowych problemów dla osób problemowo zażywających narkotyki, zwłaszcza jeśli są one już niepewne finansowo. Kary finansowe mogą zaostrzyć problemy zdrowotne i socjalne kraju szacunkowa 1,708 „użytkowników opioidów wysokiego ryzyka”.
Ponadto nieodłącznym problemem jest zmiana ustawy w stosunku do maltańskiego podejścia do uprawy konopi indyjskich. Chociaż ustawodawstwo znosi sankcje karne za uprawę jednej rośliny, uprawa dwóch lub więcej obecnie skutkuje obowiązkowe minimum sześć miesięcy więzienia. Franco Debono, konsultant premiera ds. reformy wymiaru sprawiedliwości, ostrzegł, że stworzyło to niesprawiedliwe podejście oparte na arbitralnych pomiarach.
„Przede wszystkim„ jedna roślina ”to nie jest określona ilość jak„ jeden gram ”lub„ jedna tabletka ”, więc praktycznie prawo nie rozróżnia dwumetrowej rośliny od dwucentymetrowej”, Debono powiedział maltańskiemu Niezależnemu w zeszłym roku, „ponadto ta nowelizacja mogłaby prowadzić do niesprawiedliwych sytuacji. Ktoś, kto uprawia dwumetrową roślinę, skorzystałby na niedawnej nowelizacji i dostałby niewielką grzywnę, a ktoś przyłapany na uprawie dwóch dwucentymetrowych roślin byłby skazany na obowiązkową karę co najmniej sześciu miesięcy więzienia. I oczywiście może to prowadzić do nietypowych sytuacji”.
Ustawa była również krytykowana za to, że nie posunęła się wystarczająco daleko w ograniczaniu innych surowych obowiązkowych wyroków za narkotyki w prawie maltańskim. Sędzia Natasha Galea Sciberr, jedna z 23 osób zasiadających w Radzie Narodowej Ława sędziowska, opisał obecne podejście – zgodnie z którym ci, którzy dzielą się narkotykami ze swoimi przyjaciółmi, są prawnie traktowani jako dilerzy – jako „drakońskie”.
Odnosząc się do przypadku nastolatka, który podzielił się tabletkami ecstasy ze swoimi przyjaciółmi, Magistrat Sciberr powiedziała, że czuła, że „niszczy komuś życie”, kiedy została zmuszona przez prawo do wymierzenia kary pozbawienia wolności. „W świetle prawa nie jest to handel przez dzielenie się, ale handel właściwy” – powiedziała opisane, „Pomimo niekaralności osoby, sąd nie ma innego wyjścia, jak skierować sprawców do więzienia”.
Chociaż nie ma natychmiastowych planów zmian w maltańskim prawie antynarkotykowym, reforma konopi indyjskich nadal jest głównym tematem dyskursu politycznego. Przed reelekcją w czerwcu 2017 r. przywódca Partii Pracy Joseph Muscat wezwał do „narodowej dyskusji” na temat potencjalnej regulacji prawnej konopi indyjskich. „Musimy przyjrzeć się modelom przyjętym przez kraje takie jak Kanada i Portugalia” – powiedział powiedziany„Obecny system faworyzuje przestępców i znacznie lepiej byłoby mieć kontrolę nad jego dystrybucją… potrzebujemy dojrzałej debaty prowadzącej do wdrożenia”. Lider opozycji Simon Busuttil również poparł ogólnokrajową dyskusję na ten temat.
Na Malcie nie ma wyraźnych planów wprowadzenia zmian legislacyjnych w celu ograniczenia skutków karnych grzywien, arbitralnych przepisów dotyczących konopi indyjskich i obowiązkowych wyroków za narkotyki. Jednak ponadpartyjne poparcie dla rozważenia reformy prawa antynarkotykowego, w tym wśród niektórych najwybitniejszych decydentów, sugeruje, że zmiany mogą być na horyzoncie.
