Kryminalizacja osób używających narkotyków w regionie Europy Wschodniej i Azji Środkowej (EECA) nakłada ogromne obciążenia społeczne i finansowe na rządy, pomimo rzekomego wsparcia państw dla zdrowia publicznego i usług socjalnych.
Średnio kwoty wydawane przez państwa na uwięzienie osoby za przestępstwa narkotykowe są od dwóch do sześciu razy wyższe niż pieniądze wydawane na zapewnienie opieki zdrowotnej i społecznej osobie używającej narkotyków. Potwierdzają to wyniki badań przeprowadzonych przez Eurazjatyckie Stowarzyszenie Redukcji Szkód (EHRA). Organizacja zbierała dane o kosztach pozbawienia wolności osób zażywających narkotyki z krajów regionu EECA oraz o wydatkach państwa na usługi redukcji szkód.
Badanie sugeruje, że w prawie wszystkich krajach EECA redukcja szkód i inne usługi zdrowotne są skrajnie niedofinansowane przez państwo i zależą od międzynarodowych darczyńców. Ze względu na kryminalizację osób używających narkotyków usługi te zwykle nie są priorytetem i dlatego są niedostatecznie finansowane przez rządy.
Z badań wynika również, że 29 procent wszystkich osadzonych w Gruzji jest skazanych za przestępstwa narkotykowe. Na Litwie dorośli skazani za przestępstwa narkotykowe mogą odbyć karę do ośmiu lat; z kolei średni wymiar kary dla osób skazanych za wykorzystywanie seksualne lub handel ludźmi wynosi sześć lat.
Bułgaria
W Bułgarii koszt zatrzymania jednej osoby zażywającej narkotyki przez rok wynosi 26,000 2,400 euro – więcej niż w jakimkolwiek innym kraju regionu, z wyjątkiem Słowenii. I odwrotnie, rząd wydaje zaledwie 11 euro na osobę rocznie na programy leczenia uzależnień i redukcji szkód. W Bułgarii nie ma programów redukcji szkód, takich jak programy wymiany igieł i strzykawek (NSP) lub opioidowej terapii zastępczej (OST) dla osób przebywających w więzieniach. Liczby pokazują, że koszt zatrzymania w Bułgarii jest prawie XNUMX razy wyższy niż obecny koszt opieki zdrowotnej i usług socjalnych dla osób zażywających narkotyki.
Rosja
Rosja ma większą liczbę więźniów niż jakikolwiek inny kraj w regionie EECA. Według rocznych statystyk karnych Rady Europy (SPACE I) w rosyjskich więzieniach przebywa 602,176 129,419 więźniów, z których 912 2.50 zostało skazanych za przestępstwa narkotykowe. Kraj wydaje rocznie XNUMX euro na więźnia, co odpowiada XNUMX euro na więźnia dziennie.
Szacuje się, że w Rosji żyje około 1.8 miliona osób zażywających narkotyki drogą iniekcji (PWID), a rozpowszechnienie HIV w tej grupie wynosi 25.6 procent. Znacznie, OST w Rosji jest prawnie zabronione.
Kirgistan
Według Kirgistanu Komitet Statystyki Krajowej, w 7,475 r. w więzieniach w Kirgistanie przebywało około 2017 526 więźniów, z czego XNUMX skazano za przestępstwa związane z narkotykami.
W więzieniach Kirgistanu jest dziewięć ośrodków OST i istnieje dostęp do terapii antyretrowirusowej (ART). Według stanu na 1 stycznia 2017 r. w zakładach karnych funkcjonowało 14 punktów wymiany NSP. Średnia kwota wydana dziennie na przetrzymywanie jednego więźnia w więzieniach w Kirgistanie wynosi 2.99 euro, czyli 1,091.35 465.85 euro na osadzonego rocznie. Krajowe programy OST i NSP dla osób zażywających narkotyki w Kirgistanie kosztują państwo około XNUMX euro na osobę rocznie.
Ukraina
W ukraińskich więzieniach przebywa 55,000 4,400 więźniów, z których około 2.60 zostało skazanych za przestępstwa narkotykowe. Na Ukrainie usługi redukcji szkód, takie jak NSP i OST, nie są dostępne w więzieniach. Jednocześnie dzienny koszt przetrzymywania jednego więźnia w ukraińskich więzieniach jest raczej niski – XNUMX euro na osobę dziennie – podobnie jak w Rosji.
Szacunkowa liczba osób przyjmujących narkotyki dożylnie na Ukrainie to 350,000 XNUMX. W przypadku PWID niezbędne usługi redukcji szkód – takie jak OST, NSP i zasiłki dla bezrobotnych – kosztują państwo około 392 euro na osobę rocznie. Tym samym koszt pobytu w zakładzie karnym jest co najmniej 5 razy większy niż koszt świadczeń zdrowotnych i socjalnych osób zażywających narkotyki.
Eliza Kurcevič, koordynatorka badań, powiedziała RozmowaNarkotyki że środki budżetowe są niewłaściwie przydzielane w regionie w ramach istniejącej polityki antynarkotykowej.
„Większość krajów regionu EECA znajduje się w podobnej sytuacji: są pieniądze na usługi redukcji szkód, ale będą musiały zostać przesunięte w ramach istniejących budżetów. Znaczące oszczędności w budżetach państwowych można by osiągnąć, gdyby państwa kierowały osoby zażywające narkotyki do usług redukcji szkód, takich jak terapia zastępcza, pomoc w znalezieniu pracy i wsparcie ich adaptacji społecznej zamiast kary pozbawienia wolności” – powiedziała Kurcevič.
Koszt pozbawienia wolności oblicza się, mnożąc 365 dni (1 rok) przez koszt utrzymania jednego więźnia dziennie. Kwota ta nie obejmuje kosztów pracy policji, dochodzenia w sprawie, postępowania sądowego i utraconych podatków, które mogłyby zostać zapłacone, gdyby nie doszło do pozbawienia wolności. Gdyby uwzględnić te wydatki, koszt pobytu w zakładzie karnym byłby kilkakrotnie wyższy. Osobiste koszty pozbawienia wolności są niezwykle wysokie, nawet w przypadku krótkiego okresu pozbawienia wolności, co skutkuje utratą możliwości kształcenia i zatrudnienia, zagrożonymi prawami rodzicielskimi, a często utratą dochodów gospodarstw domowych dla całych rodzin, nie wspominając o fizycznych i psychicznych kosztach więzienie ma na ludzi.
Straty spowodowane represyjną polityką narkotykową nie są jeszcze brane pod uwagę w niniejszym opracowaniu, podobnie jak koszty utrzymania przez państwo specjalnych jednostek policji ds. przestępstw narkotykowych, pracy sędziów, wynagrodzeń prawników i innych powiązanych wydatków.
Dane do badania zostały zebrane dzięki wysiłkom osób zażywających narkotyki i ich sojuszników, partnerów EHRA oraz organizacji redukcji szkód w regionie EECA.
Więcej szczegółowych informacji na temat krajów regionu EECA można znaleźć na stronie internetowej Eurazjatyckiego Stowarzyszenia Redukcji Szkód tutaj.
