W Wielkiej Brytanii rozpoczęły się pierwsze na świecie badania kliniczne dotyczące zastosowania terapii wspomaganej MDMA w leczeniu uzależnienia od alkoholu.
Badanie jest prowadzone przez naukowców z Imperial College London. Składa się z wielu sesji terapeutycznych, z których dwie – w trzecim i szóstym tygodniu – są wspomagane MDMA. Pierwsze sesje badania już się rozpoczęły, a pierwsze dawki MDMA mają zostać podane w nadchodzących tygodniach. Badanie może dostarczyć cennych informacji na temat alternatywnych metod leczenia chorób psychicznych.
Robienie czegoś więcej niż tylko tapetowanie pęknięć
TalkingDrugs rozmawiało z dr Benem Sessą, konsultantem psychiatry dziecięcego i starszym pracownikiem naukowym w Imperial, który pracuje nad próbami. Podkreślił, że obecnie dostępne opcje leczenia po prostu nie działają dla wielu osób.
Według amerykańskich Narodowy Instytut ds. Nadużywania Alkoholu i Alkoholizmu, około 90 procent osób uzależnionych od alkoholu prawdopodobnie doświadczy co najmniej jednego nawrotu w ciągu czterech lat po leczeniu.
„Nie ma innej dziedziny medycyny, która by to tolerowała” — powiedział nam Sessa. „Wyobraź sobie takie wyniki w chirurgii, immunologii, a nawet onkologii. Lekarze by tego nie tolerowali. Po 100 latach współczesnej psychiatrii jest to oburzające! Jeśli uda nam się uzyskać lepszy wskaźnik nawrotów niż 90 procent, to jesteśmy na dobrej drodze”.
Terapia wspomagana MDMA okazała się już wysoce skuteczna w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD) u weteranów, po badania naukowe. Podobieństwa między zespołem stresu pourazowego a uzależnieniem od alkoholu, w szczególności ich związek z traumą, skłoniły do poszukiwania MDMA jako skutecznego leku wspomagającego terapię.
"Alkoholizm is Jeśli o mnie chodzi, PTSD”, mówi Sessa, „zdecydowana większość moich pacjentów z alkoholem i innymi uzależnieniami to zasadniczo„ PTSD plus ”.
Wyjaśnia, że jako psychiatra dziecięcy spędził 15 lat pracując z maltretowanymi dziećmi: „A teraz pracuję także z uzależnionymi dorosłymi – to ta sama kohorta dzieci, które wyrosły na te zaburzenia psychiczne”.
„To frustrujące, gdy patrzymy na sposób, w jaki leczymy te zaburzenia, ponieważ ich nie leczymy, lecz zaklejamy pęknięcia za pomocą leczenia objawowego”.
Przełamywanie strachu związanego z traumą
Po około 18 latach pracy w psychiatrii Ben Sessa odkrył, że zbyt wielu jego pacjentów jest pozornie opornych na leczenie.
„W ciężkich urazach istnieje prawdziwa bariera, możesz rozmawiać o różnych rzeczach, ale nie będziesz o tym rozmawiać jedna sprawa. A powodem jest to, że gdy tylko zbliżysz się do tego wspomnienia, strach jest tak wielki, że nie odważysz się otworzyć tych drzwi. W tym miejscu utknęły wszystkie metody leczenia: ludzie są zbyt przerażeni, by mówić o swoim bólu”.
„Tradycyjne psychoterapie byłyby, wiesz,„ opowiedz mi o swoim gwałcie…” iw tym momencie [pacjenci] po prostu uciekają i są za drzwiami. Więc na MDMA mówisz „opowiedz mi o swoim gwałcie” – ludzie, którzy tłumili go przez 30 lat – a oni mówią „czy wiesz co… mogę” i [oni] mówią o tym wszystkim. Mogą prowadzić psychoterapię skoncentrowaną na traumie, której nie byli w stanie wykonać wszystkimi tradycyjnymi metodami leczenia”.
Dr Ben Sessa wygłasza przemówienie TedX: Czy MDMA jest antybiotykiem w psychiatrii? (Wideo)
Zasadniczo, mówi Sessa, MDMA pomaga usunąć strach, który często towarzyszy bolesnemu przywoływaniu wspomnień.
„To jedyny lek, z jakim zetknąłem się w ciągu 18 lat psychiatrii, który może to zrobić. Zapewnia stan psychiczny, w którym reakcja strachu jest selektywnie usuwana, a inne zdolności pozostają nienaruszone. Ludzie mogą myśleć, mogą czuć, mogą pamiętać, mogą mówić, mogą się poruszać, mają dobre funkcje poznawcze, ale nie czują strachu. I to jest niezwykły związek”.
„Jeśli wyobrażasz sobie udoskonalanie tej właściwości farmakologicznej w relacji psychoterapeutycznej, to mamy najbardziej niesamowite narzędzie na wyciągnięcie ręki”.
Ze względu na możliwość przełamania bariery strachu, Sessa sugeruje, że MDMA może być „antybiotykiem dla psychiatrii”. Nie oznacza to, że pacjent będzie miał radosne lub ekstatyczne doświadczenie podczas sesji terapeutycznej, ale że wspomnienia, które normalnie są zbyt bolesne, aby o nich mówić, po prostu stają się możliwe do opanowania po zażyciu leku.
„To, co leży u podstaw całej psychoterapii: to relacja z osobą, której ufasz, z którą możesz porozmawiać i podzielić się swoim bólem, i, co dziwne, twój ból nie jest taki zły”.
Skoki przez przeszkody regulacyjne, aby utorować drogę przyszłym badaniom
Zespołowi badawczemu nie było łatwo posunąć się naprzód w tym badaniu. Główną barierą były finanse. Większość badań farmakologicznych jest prowadzona przez przemysł farmaceutyczny, który „mają silny program tworzenia produktów, które są używane na co dzień”, ostrzega Sessa, „więc pomysł wzięcia MDMA tylko dwa razy, a następnie nie konieczności przyjmowania SSRI przez resztę twojego życia nie leży w interesie przemysłu farmaceutycznego. Nie zamierzają inwestować pieniędzy w lek taki jak MDMA, który następnie leczy pacjenta i uwalnia go od wszystkich narkotyków”.
Istnieją również ogromne bariery, jeśli chodzi o zatwierdzanie przez organy regulacyjne i opinie etyczne. Zespół badawczy ma 18 miesięcy opóźnienia z powodu przeszkód regulacyjnych, które musieli pokonać. MDMA nadal jest lekiem na liście leków w Wielkiej Brytanii, co oznacza, że naukowcy muszą uzyskać zgodę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i płacić za licencje, które są wygórowane. Koszt samego MDMA wynosił 10,000 13,943 funtów (XNUMX XNUMX dolarów) za gram.
Mimo to Sessa jest przekonany, że praca jego zespołu ułatwi prowadzenie podobnych badań w przyszłości: „Dzięki pracy, którą wykonujemy, jest coraz łatwiej. Więc jesteśmy jakby przecierającymi szlaki”.
