W przerażającym pokazie bezwstydu i bezkarności, raport koronera na temat George'a Floyda stwierdził, że wcześniej istniejące schorzenia wraz z „potencjalnymi środkami odurzającymi w jego organizmie” były przyczyną jego śmierci. Raport sugerował, że pan Floyd i zażywanie narkotyków były winne jego śmierci, a nie uduszenie, którego doznał pod kolanem policjanta podczas aresztowania w Minneapolis w USA.
Istnieje obecnie znaczne dowód że wojna z narkotykami nieproporcjonalnie wymierzyła się w społeczności Czarnych i Brązowych w Stanach Zjednoczonych, powodując głęboką niesprawiedliwość rasową. Przez dziesięciolecia politycy w USA wykorzystywali strach i dezinformację do utrwalania rasistowskich stereotypów i łączenia osób rasy czarnej i brązowej z przestępstwami narkotykowymi, wyrządzając nieodwracalne szkody jednostkom i społecznościom. Prawie połowa ludzi w federalnych USA Więzienia odbywających wyroki za przestępstwa związane z narkotykami to czarni, a prawie 60 procent to Latynosi. Nie dotyczy to osób przebywających w więzieniach stanowych i lokalnych, gdzie nieproporcjonalny wpływ na społeczności jest jeszcze wyraźniejszy.
Wojna z narkotykami stworzyła architekturę, w ramach której mogą funkcjonować rasistowskie praktyki policyjne i masowe więzienia – w Stanach Zjednoczonych, ale także na całym świecie. Jak TalkingDrugs ma obszernie zgłaszane, anty-Czarność, rasizm systemowy i rasistowska policja to problemy globalne. Działają razem, aby aktywnie działać na niekorzyść najuboższych w społeczeństwie, co jest wyraźnie widoczne w projektowaniu i wdrażaniu przepisów antynarkotykowych na całym świecie.
Widzimy to w dyskryminujący sposób, że kara śmierci za przestępstwa narkotykowe jest stosowana na całym świecie; w rasistowskich praktykach policyjnych na całym świecie; oraz w wypaczonych wskaźnikach pozbawienia wolności, które wykazują nieproporcjonalny wpływ na osoby kolorowe.
Jak dr Kojo Koram uchwycił to w swoim praca o kolonializmie i wojnie z narkotykami: „XX-wieczny projekt globalnej prohibicji narkotykowej konsekwentnie wzmacnia podziały rasowe lub etniczne w obrębie i między narodami świata”.
Kara śmierci za przestępstwa narkotykowe
W krajach, które utrzymują karę śmierci za przestępstwa narkotykowe, rasizm przejawia się na różne sposoby.
W Indonezji istnieją dowody na dyskryminację w postępowaniach sądowych osób skazanych na karę śmierci za przestępstwa narkotykowe. W przypadku Humphreya Jeffersona, Nigeryjczyka straconego w 2016 r werdykt zawierał refleksję, że czarnoskórzy pochodzący z Nigerii byli często celem policyjnej obserwacji w związku z przestępstwami związanymi z handlem narkotykami.
Wiemy, że w kilku krajach w Azji i na Bliskim Wschodzie obcokrajowcy są nadreprezentowany w celi śmierci mają o połowę mniejsze szanse na odwołanie się od wyroku śmierci. W Arabia Saudyjskaco najmniej połowa osób straconych za przestępstwa narkotykowe w 2018 r. to cudzoziemcy, głównie z Pakistanu i Nigerii. W Malezja, ponad 1200 osób oczekuje na egzekucję, z których zdecydowana większość została skazana za przestępstwa narkotykowe, a prawie połowa z nich to cudzoziemcy.
Populacje więzienne
Zdumiewające 64 procent z 700,000 XNUMX osób przetrzymywanych w Brazylii identyfikuje się jako osoby czarnoskóre. Brazylia ma trzecią co do wielkości populację więźniów na świecie, a handel narkotykami jest głównym powodem odbywania kary pozbawienia wolności. A „The Puzzle of Monogamous Marriage” w mieście São Paulo w 2017 r. okazało się, że czarni byli bardziej narażeni na skazanie za handel narkotykami i przy mniejszych ilościach narkotyków niż oskarżeni biali. Zwolennicy brazylijscy opisali stały wzrost liczby więzień wraz z rasistowskim dyskursem, który łączy młodzież z narkotykami i przemocą, powiedzenie: „Działania państwa brazylijskiego, uzasadnione paradygmatem wojny, potwierdzają i podkreślają istniejące wcześniej słabości i naruszenia związane z rasą, płcią, pokoleniem i klasą”.
Aresztowania narkotykowe
W UK, badania pokazują, że podczas gdy osoby czarnoskóre były zatrzymywane i poszukiwane w poszukiwaniu narkotyków prawie siedmiokrotnie częściej niż osoby białe, tylko 4.7 procent osób rasy czarnej zgłosiło zażywanie narkotyków, w porównaniu z 9 procent osób rasy białej.
W Afryce Południowej wojna z narkotykami ma nieproporcjonalny wpływ na obywateli rasy czarnej i brązowej. W Prowincji Przylądkowej Zachodniej prawdopodobieństwo aresztowania „kolorowych mężczyzn” pod zarzutem posiadania lub handlu narkotykami jest prawie 2.5 razy większe niż w przypadku innych grup rasowych. To uprzedzenie rozciąga się na szkolne naloty na narkotyki, które ograniczają się do biedniejszych szkół. Lokalni rzecznicy mają opisane masowe ograniczanie ruchu i wyważanie drzwi w biednych społecznościach Czarnych, co, jak mówią, zdecydowanie nie jest modus operandi na zielonych przedmieściach południowoafrykańskiej klasy średniej.
Globalna wojna z narkotykami daje boleśnie jasny obraz tego, jak głęboko zakorzeniony jest rasizm w praktykach policyjnych i polityce wydawania wyroków na całym świecie. Tak więc, solidaryzując się z ludźmi protestującymi przeciwko brutalności policji i białej supremacji w USA, musimy również zrozumieć, jak te systemy działają na całym świecie. W walce o prawa człowieka i godność konieczne jest, abyśmy uznali wpływ rasy i stale uczyli się, w jaki sposób nasze systemy i my jako jednostki utrwalamy rasową niesprawiedliwość.
Naomi Burke-Shyne jest dyrektorem wykonawczym Redukcja szkód na arenie międzynarodowej. Colleen Daniels jest globalnym konsultantem ds. zdrowia publicznego z siedzibą w Melbourne w Australii.
