Arktyczne terytorium Nunavut stało się najnowszą jurysdykcją, która uchwaliła prawo legalizujące uprawę, sprzedaż i używanie rekreacyjnej marihuany.
13 czerwca Nunavut – najbardziej wysunięte na północ terytorium Kanady, które stanowi ponad jedną piątą powierzchni kraju – jako ostatnia z 13 prowincji i terytoriów w kraju uchwaliło przepisy legalizujące narkotyk. Każdy z lokalnych rządów w kraju uchwalił własną politykę terytorialną dotyczącą rekreacyjnej marihuany po tym, jak premier Justin Trudeau ogłosił w zeszłym roku ogólnokrajową legalizację tego narkotyku.
Legalizacja marihuany w Nunavut – rozległym, odległym i często niegościnnym regionie – przedstawiała własne komplikacje dla ustawodawców.
Zacznijmy od tego, gdzie miejscowi będą kupować marihuanę, gdy handel narkotykami zostanie zalegalizowany? W miejscu, gdzie zimą temperatury spadają nawet do -40°C, w Nunavut nie ma tętniących życiem centrów handlowych, które można znaleźć w Toronto czy Montrealu. Według Departament rządu Nunavuta, wielu mieszkańców „przywozi jedzenie i inne trudne do znalezienia przedmioty z południowej Kanady na statkach morskich, które latem odwiedzają każdą społeczność”.
Na szczęście dla mieszkańców Nunavut, sprzedawcy internetowi będą mogli sprzedawać i dostarczać marihuanę mieszkańcom tego terytorium. Jest to szczególnie ważne, ponieważ żadne fizyczne sklepy nie mogą legalnie sprzedawać konopi indyjskich na terytorium co najmniej do 2019 r. ze względu na długi proces konsultacji w przypadku wniosków detalicznych.
Większość lądu Nunavut leży za kołem podbiegunowym
Dzięki odpowiedniej technologii do uprawy w pomieszczeniach, mieszkańcy Nunavut mogliby uprawiać własne konopie w domu i całkowicie uniknąć konieczności dostępu do komercyjnych dostaw, ale prawo tego terytorium nie określa jeszcze praw mieszkańców, jeśli chodzi o uprawę osobistą.
Pod federalny Zgodnie z prawem można legalnie uprawiać do czterech roślin na dom, ale ta praktyka została wyraźnie zakazana w prowincjach Quebec i Manitoba. Podczas gdy władze Nunavut początkowo zamierzony zakazać również praktyki, a decyzja w ostatniej chwili przez ustawodawców oznaczało to, że temat ten został pominięty w ustawodawstwie – dając rządowi czas na opracowanie przyszłych przepisów, które mogłyby zezwolić na uprawę na własny użytek. Według regionalnej publikacji, Nowości Nunatsiaqa, ustawodawcy są rozważając zezwolenie na uprawę, ale w ilości poniżej czterech roślin na dom.
Różnice kulturowe również odegrały rolę w rozwoju ustawodawstwa dotyczącego konopi indyjskich w Nunavut; terytorium ma największy odsetek rdzennej ludności Eskimosów ze wszystkich części Kanady, z ponad 77 procent mieszkańców identyfikujących się jako tacy (w porównaniu z niespełna 0.3 proc. osób w całym kraju).
Isaac Shooyook, starszy Eskimosów, powiedział Senackiej Komisji Ludów Aborygenów w marcu, że obawiał się konsekwencji legalizacji konopi z powodu braku inwestycji w usługi społeczne w Nunavut.
„Podczas gdy nasz rząd próbuje zalegalizować marihuanę, nie ma żadnych środków zapobiegawczych ani wsparcia. To jest bardzo krytyczne. Nie ma zasobów, nie ma ośrodków uzdrawiania ani schronisk dla starszych” – ostrzegł Shooyook. „Proszę pamiętać, że w Nunavut nie ma systemu wsparcia dla osób, które będą potrzebować pomocy”.
Inny, choć mniej istotny, problem związany z legalizacją konopi indyjskich, który pojawił się wśród Eskimosów w Nunavut, dotyczy nomenklatury narkotyku. W języku Inuktitut, którym posługuje się ponad dwie trzecie mieszkańców Nunavut, nie ma tradycyjnego tłumaczenia słowa „cannabis”, ponieważ roślina ta nie jest rozpowszechniona w tym lodowatym regionie. Podobno pojawiło się kilka słów, w tym „surrarnaqtuq” i „ujarak”. zaproponowano.
Federalna legalizacja marihuany wejdzie w życie w Nunavut i w całym kraju 17 października tego roku. Uczyni to Kanadę pierwszym krajem G-7, który prawnie reguluje narkotyki do celów rekreacyjnych.
