Kiedy zacząłem brać narkotyki, nie miałem nikogo, do kogo mógłbym bezpiecznie zwrócić się o poradę lub pomoc. Nikt w moim życiu nie powiedział mi nic o redukcji szkód lub bezpieczniejszym stosowaniu. Moi rodzice postrzegali moje używanie heroiny jako kwestię dyscyplinarną, która powinna zostać ukarana – postawa, która spowodowała sporo szkód. Byłem zdany na siebie, jeśli chodzi o zastanawianie się, jak pozostać bezpiecznym i żywym.
Na moje szczęście udało mi się znaleźć informacje, których potrzebowałem na różnych stronach internetowych. Jednak zrozumienie, że zażywanie narkotyków nie uczyniło ze mnie grzesznika ani podczłowieka, zajęło mi więcej czasu. Uważałem zażywanie narkotyków za straszliwe wykroczenie, a odtruwanie się z koniecznej pokuty za niesamowicie niezdrową postawę. Chociaż moje użycie było funkcjonalne i dość pozytywne, czułem ogromny wstyd, tylko pogłębiając zinternalizowaną trans- i homofobię, nad którą wciąż pracuję, aby przezwyciężyć.
Powoli jednak nauczyłem się przezwyciężać kłamstwa, które słyszałem na lekcjach zdrowia w liceum, na które wpływ miał DARE. Zacząłem być dumny ze sposobu, w jaki zachowałem zdrowie i poradziłem sobie z różnymi napotkanymi problemami. Przestałem postrzegać abstynencję jako jedyną słuszną drogę. Zacząłem rozwijać własne poglądy na ten temat, zamiast powtarzać stygmatyzujące i krzywdzące przekonania. Mam nadzieję, że pomogę innym zrobić to samo, najlepiej szybciej niż mi się udało.
Jeśli niedawno (lub nie tak niedawno) zacząłeś używać narkotyków, chcę, abyś wiedział, że w przeciwieństwie do propagandy wojny narkotykowej, nie czyni cię to mniej wartościowym ani godnym niż ktokolwiek inny. A uzależnienie, jeśli w końcu się z nim zmagasz, nie oznacza, że jesteś zły lub załamany, podobnie jak depresja lub lęk. Nic z tego nie jest moralną porażką.
Nie ponosicie winy za warunki stworzone przez wojnę z narkotykami.
Również problemy zdrowotne nie są nieuniknionym skutkiem zażywania narkotyków. Są one w dużej mierze wynikiem warunków stworzonych przez prohibicję i wojnę narkotykową. Ludzie nie przedawkują dlatego, że są niemądrzy lub dlatego, że niektóre narkotyki są z natury złe; robią to, ponieważ nie jest możliwe ostrożne i prawidłowe dawkowanie leków, jeśli nie wiesz, jak silne są i co zawierają. W przeciwieństwie do substancji sprzedawanych legalnie, takich jak alkohol, narkotyki kupowane na ulicy nie mają listy składników podlegających przepisom. To czyni je niezwykle niebezpiecznymi, pomimo wielu pozytywny leki mogą przynieść.
Jeśli chodzi o infekcje lub rany spowodowane dzielonymi lub ponownie używanymi igłami, gdyby ludzie mogli legalnie przenosić prace bez obawy o aresztowanie lub nękanie ze strony policji, byliby w stanie zaopatrzyć się w wystarczającą ilość, aby nigdy nie musieć się dzielić ani używać ponownie. Zalegalizowanie posiadania „akcesoriów” i otwarcie większej liczby programów obsługi strzykawek w Stanach Zjednoczonych, bez ograniczania ich działalności, uchroniłoby wielu dobrych ludzi przed zachorowaniem lub rozwojem poważnych schorzeń. Przypisywanie winy komuś, kto przedawkował (lub rozwinął infekcję, zaraził się wirusem HIV itp.) jest szczególnie okrutną formą obwiniania ofiary. Nie ponosicie winy za warunki stworzone przez wojnę z narkotykami.
Tak więc, jeśli wpadniesz w kłopoty prawne z powodu używania narkotyków lub będziesz miał trudności z opanowaniem swojego używania, nie możesz obwiniać siebie, ale system, który wyrządza te szkody. Moje własne zażywanie narkotyków pozostało do opanowania głównie dzięki szczęściu. Bycie białą osobą z uprzywilejowanego środowiska chroniło mnie. Prawie całe życie mieszkałem na przedmieściach, a to — w połączeniu z moją rasą i wyglądem — oznacza, że nie muszę się martwić ciągłymi rewizjami, których celem są silnie pilnowane przez policję dzielnice.
Cechą, a nie wadą, rasistowskiej wojny z narkotykami jest to, że jestem w stanie uniknąć aresztowań i wyroków więzienia nakładanych na członków czarnych, biednych lub w inny sposób marginalizowanych społeczności za dokładnie te same działania. Aby uzyskać wymowne wyjaśnienie tego przerażającego zjawiska, sugerowałbym lekturę The New Jim Crow autorstwa Michelle Alexander.
Ponadto, chociaż wszystkie grupy demograficzne używają narkotyków w podobnym tempie, uzależnienie nie jest pracodawcą zapewniającym równe szanse. Ludzie, którzy są w jakikolwiek sposób upośledzeni – zubożali lub bezdomni, niepełnosprawni lub chorzy psychicznie, regularnie narażeni na rasizm, podziały klasowe, homofobię lub jakąkolwiek dyskryminację lub konflikty – są znacznie bardziej narażeni na problematyczne relacje z narkotykami.
Uzależnienie jest zasadniczo próbą radzenia sobie z bólem lub cierpieniem pewnego rodzaju. Jeśli tego doświadczasz, istnieje duże prawdopodobieństwo, że doprowadziły cię do tego psychologiczne i/lub społeczno-ekonomiczne stresory w twoim życiu. To ma nie osłabić cię.
Nawiasem mówiąc, powrót do zdrowia to nie to samo, co abstynencja od narkotyków. Zamiast tego oznacza zarządzanie swoim życiem w sposób, który działa dla ciebie.
Niestety, niesprawiedliwość uzależnienia nie kończy się na tym. Powrót do zdrowia jest znacznie trudniejszy, jeśli jesteś wykluczony z zatrudnienia, edukacji lub całego społeczeństwa. Siła woli to przydatna cecha, ale oczekiwanie, że ludzie w takich okolicznościach będą polegać wyłącznie na sile woli, jest formą ślepoty na niesprawiedliwości świata – kłamstwo rozpowszechniane przez głośnych ewangelistów zdrowienia, których sytuacja była zwykle bardzo różna.
Miej empatię dla siebie, jeśli walczysz. Nie obwiniaj się za większe problemy, na które nie masz wpływu. Uważaj, aby nie wpaść w pułapkę wiary, że możesz całkowicie wyzdrowieć, jeśli tylko ty naprawdę poszukiwany do.
Nawiasem mówiąc, powrót do zdrowia to nie to samo, co abstynencja od narkotyków. Zamiast tego oznacza kierowanie swoim życiem w sposób, który jest dla ciebie korzystny, co dla wielu osób wiąże się z ciągłym zażywaniem narkotyków. Nie zniechęcaj się, jeśli nie osiągniesz każdego celu, który sobie wyznaczyłeś. Większość z nas próbuje różnych rzeczy, zanim znajdzie skuteczną ścieżkę, a bardzo niewielu z nas radzi sobie z nią samodzielnie. Nie ma wstydu prosić przyjaciół lub rodzinę (biologiczną lub wybraną) o wsparcie lub praktyczną pomoc – to po prostu normalna część bycia człowiekiem, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z czymś tak złożonym i poważnym jak uzależnienie.
Nawiasem mówiąc, porównywanie się z ludźmi, którzy są do ciebie niepodobni – a nawet z ludźmi, którzy są do ciebie podobni lub wydają się być – nie jest produktywne. Jesteś ty, a nie ktoś inny. Jedyną osobą, do której powinieneś się porównywać, są inne wersje samego siebie.
Jeśli planujesz szukać formalnego leczenia, sugerowałbym wybranie czegoś opartego na dowodach (np leki or Zarządzanie awaryjne) i/lub znalezienie sposobu leczenia podstawowych problemów, które doprowadziły do tego, że używanie stało się problematyczne. Jednak te opcje są frustrująco niedostępne dla wielu osób. Unikaj odwyków religijnych lub 12-stopniowych. Nie tylko są one bardzo nieskuteczne dla większości ludzi (np Same programy 12 kroków) i potrzebuje radykalny remont, ale mogą być traumatyczne — lub gorsze. Jeśli wrócisz do używania opioidów po okresie wymuszonej abstynencji, będziesz szczególnie narażony na przedawkowanie ze względu na zmniejszoną tolerancję.
Należy pamiętać, że większość ludzi naturalnie przejść obok uzależnienia w czasie bez leczenia — i że twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze.
Zdobądź, poznaj i noś nalokson.
Więc kiedy używasz narkotyków, niezależnie od twoich relacji z nimi, uważaj. Sprawdź, co w nich jest, zanim użyjesz: Paski testowe na fentanyl są niedrogą, niedoskonałą, ale potencjalnie ratującą życie opcją – i powinieneś ich używać do narkotyków sprzedawanych jako kokaina, metamfetamina lub benzodiazepiny, a także heroina. Jeśli wstrzykujesz narkotyki, nie udostępniaj ani nie używaj ponownie igieł: dostęp do sterylnych prac i materiałów (czy to za pośrednictwem lokalnego programu strzykawek, czy online) to wspaniały krok, który pozwala uniknąć chorób i infekcji przenoszonych przez krew. Przejście na mniej ryzykowną metodę połykania (parskanie, palenie, buczenie) to kolejny świetny pomysł.
Przeczytaj o technikach redukcji szkód związanych z narkotykami, których używasz i preferowanych sposobach ich używania – w tym porady i zagrożenia związane ze stosowaniem kombinacji różnych narkotyków. Zacznij od niskiego poziomu i idź powoli, jak mówi przysłowie. Używaj w obecności innych osób, jeśli masz taką możliwość. I uzyskać, poznaj i noś nalokson, lek odwracający skutki przedawkowania opioidów; leki, które nie są sprzedawane jako opioidy, nadal mogą je zawierać, a nalokson tak często czyni różnicę między życiem a śmiercią.
Zrób wszystko, aby zachować zdrowie i bezpieczeństwo. Jednocześnie nie załamuj się, jeśli tego nie zrobiszzawsze wybierz najzdrowszą opcję. Bariery społeczne i okoliczności osobiste oznaczają, że nie zawsze jest to możliwe. Wielu z nas musiało używać samotnie podczas COVID. Nawet przyjęcie bezpieczniejszego zachowania lub ograniczenie kilka tamtych czasów jest czymś, z czego można być dumnym.
I potrzebujemy tej dumy z dbania o siebie. Ponieważ kiedy szukamy pomocy medycznej, lekarze zwykle traktują nas jak gówno – nie dlatego, że tacy jesteśmy, ale dlatego, że ich zawód podziela społeczne uprzedzenia. Nawet jeśli masz dostęp do opieki zdrowotnej, którego wielu nie ma, korzystanie z niej może być niezwykle trudne, gdy nierównowaga sił między lekarzem a pacjentem jest tak duża. Uważaj na to, co mówisz lekarzom, przynajmniej jeśli nie masz pewności, że rozumieją redukcję szkód.
My też możemy być bohaterami i wielu z nas nimi jest.
Ponieważ świat jest tak okrutnie stronniczy i pełen nienawiści wobec osób zażywających narkotyki, często jesteśmy pozostawieni, by opiekować się sobą nawzajem. Jeśli my tego nie zrobimy, nikt inny tego nie zrobi. Wbrew stereotypowi ludzie, którzy używają narkotyków, są nie potwory. Jesteśmy tak samo dobrzy i zasłużeni jak wszyscy inni. My też możemy być bohaterami i wielu z nas nimi jest. Byli generalnie ci, którzy odwracają przedawkowanie. Niejednokrotnie widziałem kogoś, kto nie mógł ponownie wykorzystać lub udostępnić prac przez przyjaciela lub sprzedawcę narkotyków, niosąc dodatki (tak, ludzie, którzy sprzedają narkotyki, często są dobrzy ludzie zbyt).
Tak wielu z wspaniali działacze którzy walczyli o redukcję szkód i przeciwko wojnie narkotykowej, sami byli narkomanami. To samo dotyczy wielu naszych najbardziej ukochanych ikon kultury.
To sięga daleko wstecz. Opium było szeroko stosowane wśród XIX-wiecznych poetów i pisarzy, z których niektórzy uzależnili się od tej substancji. Thomas de Quincey opublikował klasykę Wyznania angielskiego zjadacza opium w 1821 r. Nowsze przykłady artystów zażywających narkotyki obejmują wielu, którzy przedwcześnie odeszli. Obejmują one niemieckiego reżysera Nowej Fali Rainera Wernera Fassbindera, który zmarł z przedawkowanie polisubstancji w 1982 r. członkom tzw. Klubu 27 im Jeana-Michela Basquaita i Janis Joplin, do księcia i Sok WRLD. Jestem pewien, że możesz wymyślić niezliczoną ilość innych. Ile jeszcze wspaniałych dzieł mogłoby powstać, gdyby mieli dostęp do bezpiecznych zapasów legalnie regulowanych leków?
Więc ilekroć ktoś sprawia, że czujesz się bezwartościowy za używanie narkotyków lub walkę z nałogiem, pamiętaj o towarzystwie, w którym przebywasz. Przypomnij sobie, że używanie narkotyków jest normalną ludzką rzeczą i zawsze tak było. Wiedz, że pomysł, że niektóre narkotyki powinny być zakazane, a ich użytkownicy ukarani, jest stosunkowo nowy, oparty głównie na rasizmie, a nie nauce czy logice – i że zakazanie takich substancji uczyniło je znacznie bardziej niebezpiecznymi.
Jesteś wartościowy i kochany. Zasługujesz na bezpieczeństwo, zdrowie, wolność, miłość, mieszkanie, jedzenie, opiekę i życie tak samo jak wszyscy inni. Chociaż możesz walczyć lub być nieszczęśliwy, zasługujesz na szacunek i przyzwoitość. Opinia publiczna może patrzeć na ciebie z góry i traktować cię okropnie, ale tak jest Wrongs.
Nie bądź zły na siebie ani na innych ludzi takich jak Ty. Złość się na polityków, decydentów i inne osoby, które zawiodły nas, utrwalając prohibicję i ignorując zarówno dowody, jak i człowieczeństwo. Wiedz, że daleko ci do samotności.
Ten artykuł został pierwotnie opublikowany przez FILTRY, internetowy magazyn poświęcony zażywaniu narkotyków, polityce antynarkotykowej i prawom człowieka przez pryzmat redukcji szkód. Obserwuj Włącz filtr Facebook or Twitterlub zapisz się na nią biuletyn.
* ML jest pisarką mieszkającą w rejonie metra w Waszyngtonie. Jest autorem wielu powieści. W wolnym czasie maluje, tańczy, reżyseruje, gra, gotuje i haftuje.
