Libańska organizacja non-profit rozpoczęła kampanię mającą na celu wzmocnienie pozycji młodych ludzi, którzy są karani za używanie narkotyków, oraz wezwanie ustawodawców do przyjęcia alternatywnego podejścia do polityki narkotykowej.
Skoun, organizacja stojąca za inicjatywą, jest organizacją z siedzibą w Bejrucie, która oferuje bezpłatne i poufne leczenie odwykowe tym, którzy o nie proszą. Oprócz swojej pracy klinicznej Skoun prowadzi kampanię na rzecz zakończenia karnej polityki narkotykowej Libanu i opowiada się za polityką zakorzenioną w ludzkości, samostanowieniu, zdrowiu i sprawiedliwości.
Organizacja uruchomiła Poznaj swoje prawa kampania we wrześniu Projekt ma trzy cele: umożliwienie młodym ludziom poznania swoich praw podczas spotkań z prawem związanych z narkotykami; rzucanie światła na nadużywanie władzy przez policję; oraz stymulowanie debaty na temat skuteczności obecnej polityki antynarkotykowej.
W Libanie większość osób, u których wykryto posiadanie nielegalnych narkotyków, trafia do więzienia.
Rozpowszechnianie informacji o libańskich przepisach antynarkotykowych i zachowaniach policji jest bardzo ważne, ponieważ wiele osób przeszukiwanych, zatrzymywanych lub aresztowanych za domniemane przestępstwa narkotykowe pozornie nie zdaje sobie sprawy, kiedy ich prawa są łamane.
W nagraniu wideo online, które ma towarzyszyć kampanii, młodzi Libańczycy ostrzegają publiczność: „Same podejrzenie nie jest wystarczającym dowodem, aby mnie aresztować” i że nie można ich aresztować po prostu „ponieważ [ich] numer został znaleziony w telefon komórkowy osoby zatrzymanej”.
W 1998 roku libański parlament uchwalił Przepis 673. Ustawodawstwo to uprawnia każdą osobę, u której wykryto zażywanie narkotyków, do przystąpienia do programu leczenia zamiast bycia ściganym, jeśli zostanie to zatwierdzone przez upoważnioną przez rząd Komisję ds. Uzależnień. Komitet jednak powstał dopiero w 2013 roku.
Sandy Mteirek, Skoun's koordynator rzecznictwa, twierdzi, że poważne opóźnienie rządu w utworzeniu komitetu spowodowało niewypowiedziane szkody dla osób używających narkotyków w Libanie.
„Bez działającego komitetu przez 15 lat”, powiedział Mteirek TalkingDrugs, „aresztowanym nie tylko odmówiono leczenia, ale także osadzono w więzieniu, biorąc pod uwagę kryminalną przeszłość, co jeszcze bardziej ich marginalizowało i uwięziło w cyklu uzależnień”.
Nawet po utworzeniu komitetu kontynuowano wdrażanie polityki karnej.
Zgodnie z artykułami 127 i 130 ustawy 673 każdemu, kto zostanie przyłapany na posiadaniu nielegalnego narkotyku na własny użytek, grozi co najmniej dwa miesiące pozbawienia wolności i grzywna w wysokości co najmniej 1 miliona LBP (660 USD), z pewnymi wyjątkami.
Jeśli komuś zaoferowano leczenie i je zaakceptuje, nie powinno się ścigać. Ponadto prawo stanowi, że jeśli osoba posiada nielegalne narkotyki, które nie są uważane za „wysokiego ryzyka”, może zostać ułaskawiona, jeśli jest nieletnia, „nie jest recydywą lub jeśli zobowiąże się nie powtarzać przestępstwo i poddać się leczeniu lub orzeczonym przez sąd środkom leczniczym”.
Przepisy te okazały się jednak niewystarczające w zapobieganiu kryminalizacji osób zażywających narkotyki, w szczególności młodzieży.
„W ciągu ostatnich dwóch lat ponad 5,000 osób zostało aresztowanych i postawionych przed sądem [za] zażywanie narkotyków”, powiedział Mteirek, powołując się na statystyki z libańskiego biura ds. .
Postęp został zahamowany przez obecny stan chaosu w libańskiej polityce.
Bez żadnego kandydata, który uzyskał wystarczającą większość w wyborach prezydenckich w 2014 roku, od dwóch i pół roku nie ma działającego rządu. Kraj ten, jeden z najgęściej zaludnionych na świecie, zmaga się również z niestabilnością regionalną napędzaną kryzysem uchodźczym, a także zagrożeniem dla bezpieczeństwa ze strony sąsiadów: Syrii i Izraela.
Oczekuje się, że reforma polityki narkotykowej nie będzie traktowana priorytetowo.
To lekceważenie utrwala wdrażanie prohibicyjnej polityki narkotykowej, pomimo ustawy 673. Doprowadziło to również do utrudniania pracy, której podejmują się organizacje takie jak Skoun.
„[Istnieje] brak krajowego i regionalnego zaangażowania w redukcję szkód, [co] jest widoczne w braku możliwości finansowania usług redukcji szkód” – twierdzi Mteirek. „Ośrodki lecznicze mają trudności z dalszym świadczeniem swoich usług i przyjmowaniem nowych osób”.
Skoun ma nadzieję, że ich Poznaj swoje prawa aby kampania dotarła do jak największej liczby młodych Libańczyków, a ich kliniki pozyskały większe fundusze. Bez tego wielu Libańczyków będzie zdanych na łaskę represyjnej i niesympatycznej polityki narkotykowej.
